Η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για τη διεξαγωγή της κλινικής μελέτης βασίστηκε στη συλλογή 63 ασθενών με διάγνωση της νόσου του Peyronie και θεραπείας τους με συνδυασμό θεραπειών, κολλαγενάσης και συσκευής έλξης πέους. Τα κριτήρια για την συμπερίληψη των ασθενών ήταν ηλικίας άνω των 18 ετών, με καμπυλότητα μεγαλύτερη των 30º, με πλάκα ίνωσης που ήταν αισθητή και που επηρέασαν τη σεξουαλική ζωή των ασθενών. Οι γιατροί συνέλεξαν όλα τα δεδομένα, όπως οι δείκτες IIEF-5, PDQ, ο χρόνος από τη στιγμή που είχαν συμπτώματα, και ο τεστ Kelami για την καμπυλότητα του πέους.
Κατά τη διάρκεια της κλινικής μελέτης, οι ασθενείς έλαβαν το πολύ 4 κύκλους θεραπείας, με κάθε κύκλο να βασίζεται σε 2 ενέσεις κολλαγενάσης σε 24-72 ώρες, ακολουθούμενη από τη χρήση της συσκευής έλξης του πέους για 6 εβδομάδες. Η καθημερινή χρήση της συσκευής ήταν τουλάχιστον 4 ώρες την ημέρα.
Τα αποτελέσματα που ελήφθησαν από τους 63 ασθενείς αποσαφήνισαν πολύ για την καθιέρωση ενός νέου ιατρικού πρωτοκόλλου. Από όλους τους ασθενείς, 4 δεν ακολούθησαν τη μελέτη, αλλά 59. 59 ασθενείς έλαβαν 1 κύκλο θεραπείας, 41 έλαβαν 2 κύκλους θεραπείας, 15 έλαβαν 3 κύκλους και 4 έλαβαν 4 κύκλους. Στο τέλος της θεραπείας, η μέση καμπυλότητα ήταν 36º, με μείωση -24º (-40%). Ο μέσος αριθμός κύκλων ήταν 2.
Το συμπέρασμα αυτής της επιστημονικής μελέτης ήταν ότι ο συνδυασμός κολλαγενάσης μαζί με τη συσκευή έλξης του πέους κατορθώνει να μειώσει τον αριθμό κύκλων κολλαγενάσης και να αποκτήσει αποτελέσματα παρόμοια με άλλες κλινικές μελέτες, επιτυγχάνοντας βελτίωση του κόστους θεραπείας.
Σύνδεσμος: https://www.jsm.jsexmed.org/article/S1743-6095(19)30622-8/abstract
